Σελινούσιος

Σελινούσιος, α, ον [ῑ] de Sélinunte, en Sicile, Hdt. 5, 46 ; Xén. Hell. 1, 2, 8 ; Σελινούσιος πυρός, Th. C.P. 3, 21, 2, blé de Sélinunte (sel. d’autres, de σελινούσιος); γῆ Σελινουσία, Diosc. 5, 175, terre de Sélinunte, employée en peinture.