σῖμος

Σῖμος

σιμότης
Σῖμος, ου (ὁ) Simos, h. Thc. 6, 5 ; Dém. 18, 48 et 164 Baiter-Sauppe, etc. ; Thcr. Idyl. 14, 53.
Étym. v. les préc.