ταλαός

Ταλαός

ταλαπείριος
Ταλαός, οῦ (ὁ) [ᾰᾰ] Talaos, Argien, Hdt. 5, 67 ; Pd. N. 9, 14 ; Soph. O.C. 1318 ; Eur. I.A. 245 ||
E Gén. dor. -ω, Antim. (Paus. 8, 25, 9).