ταυρέα

Ταυρέας

ταύρειος
Ταυρέας, ου (ὁ) Tauréas, h. Plat. Charm. 153a ; And. 1, 47 Baiter-Sauppe, etc. ; Dém. 21, 147 Baiter-Sauppe, etc.
Étym. ταῦρος.