θρασυκάρδιος

Θρασυκλῆς

Θράσυκλος
Θρασυ·κλῆς, έους (ὁ) [ᾰ] Thrasyklès, h. Thc. 5, 19 ; Luc. D. mort. 11, 2 ; Timon 54.
Étym. θρ. κλέος.