Τιρύνθιος

Τίρυνς

Τίρων
Τίρυνς ou Τῖρυνς, υνθος (ἡ) [ῑ] Tirynthe, anc. v. d’Argolide, Il. 2, 559 ; Hés. Sc. 81, etc. ; Hdt. 6, 77, etc. ; Soph. Tr. 1152, etc.