Τράχιος

Τραχίς

τράχουρος
Τραχίς, ῖνος (ἡ) [ᾱ]
1 Trakhis, v. de Thessalie (postér. Ἡράκλεια) Il. 2, 682 ; Hdt. 7, 199, etc. ; Soph. Tr. 39 ; Eur. Her. 193, etc. ||
2 c. Τραχινία, Thc. 3, 100 ; 4, 78 ; 5, 51 ||
E Ion. Τρηχίς, Hdt. l. c., etc.
Étym. v. Τραχίνιος.