Τραχίς

τράχουρος

τραχόω-ῶ
τράχ·ουρος, ου (ὁ) [ᾱ] saurel, poisson de mer (litt. qui a la queue rude) Numén. (Ath. 326a); Opp. H. 1, 98.
Étym. τραχύς, οὐρά.