τραγανός

Τραγασαῖος

τραγάω-ῶ
Τραγασαῖος, α, ον [ᾰγᾰ] de Tragases en Troade, Hellanic. (E. Byz. vo Τραγασαῖος); Str. 605 ; p. allus. comique au rad. de τραγεῖν (avaler) goulu, en parl. de porcs, Ar. Ach. 808.