Τριϐαλλικός

Τριϐαλλοί

τριϐαλλοποπανόθρεπτος
Τριϐαλλοί, ῶν (οἱ) []
1 les Triballes, pple d’Illyrie, de mœurs sensuelles et grossières, Thc. 2, 96 ; 4, 101 ; Isocr. Or. 8, 50 Baiter-Sauppe ; Arstt. Top. 2, 11, 6 ; Plut. Alex. 11, etc. ; au sg. Τριϐαλλός, Ar. Av. 1627, 1628, 1677, un Triballe ||
2 p. ext. jeunes libertins, Dém. 1269, 9.