ξενοδαίτης

Ξενόδημος

ξενοδοκέω-ῶ
Ξενό·δημος, ου (ὁ) Xénodèmos, h. Ath. 15d ||
E Dor. Ξενόδαμος [ᾱ] Plut. M. 1134b.
Étym. ξ. δῆμος.