ξενοκρατέομαι-οῦμαι

Ξενοκράτης

Ξενοκρίτη
Ξενο·κράτης, ους () [] Xénokratès (Xénocrate)
1 philosophe de l’Académie, DL. 4, 15 ||
2 autre, Pd. P. 6, 6 ; I. 2, 14 ||
E Voc. -ες, Plut. Mar. 2 ; acc. -ην, Plut. Flam. 12, etc. ; Phoc. 27, 29, etc. ; ou -η, Plut. Cim. c. Luc. 1 ; ion. Ξεινοκράτης, Pd. I. 2, 36.
Étym. ξένος, κράτος.