ἀχύρμιος

ἀχυρμός

ἀχυροδόκη
ἀχυρμός, οῦ (ὁ) [ᾰ] tas de paille, Ar. Vesp. 1310.
Étym. conj. p. ἀχυρός ou ἄχυρος ; vulg. ἀχυρών.