Ἀδάμας

ἀδάμαστος

ἀδάματος
ἀ·δάμαστος, ος, ον [ᾰδᾰ]
1 indompté, non encore dompté (cheval) Xén. Eq. 1, 1 ||
2 indomptable, inflexible, Il. 9, 158.
Étym. ἀ, δαμάζω.