ἀδιέργαστος

ἀδιερεύνητος

ἀδιευκρίνητος
ἀ·διερεύνητος, ος, ον :
1 non examiné à fond, non fouillé, en parl. de pers. Plut. Dio. 19 ||
2 qu’on ne peut examiner à fond, Plat. Tim. 25d.
Étym. ἀ, διερευνάω.