ἀγανός
ἀγανοφροσύνηἀγανός, ή, όν
[ᾰᾰ] aimable, doux, Il. 2, 164, etc. ; Od. 2, 230, etc. ;
Pd. I.
3, 13 ; P.
2, 13, etc. ;
Eschl. Ag.
101, etc. ;
particul. (probabl.
par euphémisme) en parl. des traits
d’Apollon et d’Artémis qui procurent une mort douce et
rapide, Il. 24,
759, etc. ; Od. 15, 411 ||
Sup. -ώτατος, Hés. Th. 408.
Étym.
Étymol. inconnue.