ἀγαθῶς

ἀγαθωσύνη

ἀγαίομαι
ἀγαθωσύνη, ης (ἡ) [ᾰᾰ] bonté, bienveillance, Spt. 2 Par. 24, 16, etc. ; NT. Rom. 15, 14, etc.
Étym. ἀγαθόω.