αἰτιατός

αἰτιατός, ή, όν [ᾱ] produit par une cause, Arstt. An. post. 1, 9, 4 ; DL. 9, 97 ; τὸ αἰτ. Arstt. An. post. 2, 16, 1, l’effet (p. opp. à τὸ αἴτιον, la cause).