ἀκακία

ἀκακία, ας (ἡ) [κᾰ] innocence, simplicité, Dém. 1372, 23 ; Arstt. Rhet. 2, 12, 15, etc.

ἀκακία, ας (ἡ) acacia, arbre, Diosc. 1, 133 ; 3, 25.