ἀκοντοϐόλος

ἀκοντοδόκος

ἀκοντοφόρος
ἀκοντο·δόκος, ος, ον [ᾰ] qui attend les javelots (pour les éviter), Anth. 7, 443 (ἄκων 1, δέχομαι).