ἀκρόπηλος

ἄκροπις γλῶσσα

ἀκρόπλοος-ους
ἄκρ·οπις γλῶσσα (ἡ) langue qui articule à peine les sons, langue paralysée, Hpc. 1221g, 1259h dout.
Étym. ἄ. ὄψ.