Ἀκταίων

ἀκτέα

ἀκτέανος
ἀκτέα, ας (ἡ) sureau, Luc. Trag. 74 ||
E Par contr. ἀκτῆ, ῆς, Hpc. 564, 1, etc. ; Th. H.P. 1, 5, 4, etc.