ἀλέγω

ἀλεεινός

ἀλεείνω
ἀλεεινός, ή, όν []
1 exposé au soleil, chaud, en parl. d’un pays, Hdt. 2, 25 ; Xén. Cyr. 8, 6, 22 ; Str. 150 ; Plut. Luc. 32 ||
2 qui donne de la chaleur, chaud, réchauffant, Xén. Cyn. 10, 5 ; Conv. 4, 38, etc. ||
Cp. -ότερος, Hpc. 353, 55 ; Arstt. H.A. 2, 6, 2, etc. ; sup. -ότατος, Arstt. H.A. 1, 5, 6 (ἀλέα 1).