ἀ·λέκτωρ, ορος (ὁ, ἡ) [ᾰ] 1 (ἀ priv.) vierge, Ath. 98b || 2 (ἀ cop.) épouse, Soph. fr. 230. Étym. ἀ, λέκτρον.
ἀλέκτωρ, ορος (ὁ) [ᾰ] coq, Batr. 191 ; Pd. O. 12, 20 ; Eschl. Ag. 1671, Eum. 861 ; Ar. Nub. 666 ; Arstt. fr. 271 ; Thcr. Idyl. 7, 123, etc. Étym. cf. ἀλεκτρυών.