ἀλεξίμϐροτος

ἀλεξίμορος

ἀλέξιμος
ἀλεξί·μορος, ος, ον [ᾰῐ] qui écarte la mort (Artémis, Apollon, Athèna, etc.) Soph. O.R. 164 ; Nonn. D. 32, 217, etc.
Étym. ἀ. μόρος.