ἀλγεσίδωρος

ἀλγεσίθυμος

ἀλγέω-ῶ
ἀλγεσί·θυμος, ος, ον [ῐῡ] qui afflige le cœur, Orph. H. 64, 6.
Étym. ἄ, θυμός.