ἀλλοίως

ἀλλοίωσις

ἀλλοιωτικός
ἀλλοίωσις, εως ()
1 changement, altération, Plat. Rsp. 454c, Theæt. 181d, Phæd. 78d, etc. ; Arstt. Gen. et corr. 1, 1, etc. ||
2 aliénation d’esprit, Pol. 3, 81, 5 ||
3 t. de gramm. changement de construction, anacoluthe, Ps.-Plut. V. Hom. 1098b.
Étym. ἀλλοιόω.