ἀλληλοκτόνος

ἀλληλομάχος

ἀλληλοπάθεια
ἀλληλο·μάχος, ος, ον [μᾰ] qui se combattent l’un l’autre, Arstt. H.A. 9, 1, 26 conj.
Étym. ἀ., μάχομαι.