ἀλυσκάζω
ἀλυσκάνωἀλυσκάζω [ᾰλ]
(seul. prés.
Il. 5, 253 ;
Od. 17, 581,
et ao. opt. 3 sg. ἀλυσκάσσειε, Nonn.
D. 42, 135,
etc.)
1 échapper à, éviter,
acc. Od.
17, 581 ; Anth.
9, 371 ; Nonn.
D. 8, 329,
etc. ; abs.
fuir, Il. 5,
253 ; 6, 443 ||
2 errer çà et là,
Crat. (Poll.
10, 33) ||
E Prés. inf. -άζειν,
Od. l. c. ;
part. -άζων,
Anth. l. c. ;
-άζοντι, Il.
ll. cc. ; ao. opt. 3
sg. poét. ἀλυσκάσσειε,
Nonn. D.
42, 135 ; 48, 481,
630.
Étym.
ἀλύσκω.