ἀμελῴδητος

ἀμελῶς

ἄμεμπτος
ἀμελῶς, adv. sans soin, avec négligence, Thc. 6, 100 ; ἀ. ἔχειν τινός, Plat. Leg. 932a, ou περί τινα, Xén. Cyr. 1, 2, 7, négliger qqn ; πρός τι, Xén. Œc. 2, 7, négliger qqe ch. ||
Cp. ἀμελέστερον, Thc. 2, 11 ; Xén. Hell. 4, 8, 36 ; Plat. Leg. 932a ; ou ἀμελεστέρως, A. Tr. 5, p. 78.
Étym. ἀμελής.