ἀμφίκοπος

ἀμφίκρανος

Ἀμφικράτης
ἀμφί·κρανος, ος, ον [ᾱ]
1 hérissé de têtes tout autour, en parl. de l’hydre, Eur. H.f. 1274 ||
2 qui entoure ou couvre la tête, Anth. 6, 90 ||
E Ion. ἀμφίχρηνος, Anth. l. c.
Étym. ἀ. κρανίον.