ἀμφιλογέω-ῶ

ἀμφιλογία

ἀμφίλογος
ἀμφιλογία, ας (ἡ) contestation, Hés. Th. 229 (-φῑ- p. -φῐ-) ; Plut. Arist. c. Cat. ma. 4, Ages. 28.
Étym. ἀμφίλογος.