ἀμφιρρώξ

ἀμφίρυτος

Ἀμφιρώ
ἀμφί·ρυτος, ος, ον [ῠ] poét. c. ἀμφίρρυτος, Soph. Aj. 134 ||
E Fém. -ύτη, Od. 1, 50, etc.