ἀμφισαλεύομαι

ἀμφίσϐαινα

ἀμφισϐασίη
ἀμφίσ·ϐαινα, ης () amphisbène, sorte de serpent qui s’avance ou recule à volonté, Eschl. Ag. 1233 ; Nic. Th. 372 ; Nonn. D. 5, 146 ; Luc. Dips. 3.
Étym. ἀ. βαίνω.