Ἄμυρις

ἀμύριστος

ἄμυρος
ἀ·μύριστος, ος, ον [ῠ] non parfumé, Héraclite éph. fr. 92 (Plut. Pyth. or. 6, 397a).
Étym. ἀ, μυρίζω.