ἀνακλάζω

ἀνακλαίω

ἀνάκλασις
ἀνα·κλαίω, att. -κλάω [ᾱ] (ao. ἀνέκλαυσα) éclater en sanglots, Hdt. 3, 14 || Moy. ἀν. τινί τι, Soph. Ph. 939, ou τι πρός τινα, Ant. 119, 24, exhaler auprès de qqn sa douleur de qqe ch.