ἀναπνευστικός

ἀναπνευστικός, ή, όν, propre à la respiration, Arstt. Sens. 5, 31 ; Th. Sud. 38 ; ἀν. δύναμις, M. Ant. 6, 11, la faculté de respirer ; τὰ -ικά, A. Aphr. Probl. 1, 119, organe de la respiration.