ἀνάτηξις

ἀνατί

ἀνατίθημι
ἀνατί, mieux que ἀνατεί [ᾰᾱ] adv. sans dommage, impunément, Eschl. Eum. 59 ; Soph. Ant. 485 ; Eur. Med. 1357 ; Ar. Eccl. 1020 ; Plat. Leg. 871c.