ἀνδραποδιστής
ἀνδραποδιστικόςἀνδραποδιστής, οῦ
(ὁ) [ᾰπ] qui
réduit en servitude des hommes libres, Lys. 117, 8 ; Ar. Pl. 522, etc. ; joint à βωμολόχους,
Ar. Th.
818 ; à
ἱερόσυλοι et à
τοιχωρύχοι, Plat. Rsp. 344b, etc. ; ἀ. ἑαυτοῦ,
Xén. Mem.
1, 2, 6, qui aliène sa liberté.
Étym.
ἀνδραποδίζω.