ἀνδραποδιστικός

ἀνδραποδοκάπηλος

ἀνδράποδον
ἀνδραποδο·κάπηλος, ου (ὁ) [ᾰπκᾰ] marchand d’esclaves, Luc. Ind. 24 ; Phil. 2, 338.