ἀγκύλος

ἀγκυλοτόμον

ἀγκυλότοξος
ἀγκυλο·τόμον, ου (τὸ) [ῠ] bistouri recourbé, P. Eg. 156 Briau.
Étym. ἀγκύλος, τέμνω.