ἀνθερίσκος

ἀνθεσιπότητος

ἀνθεσίχρως
ἀνθεσι·πότητος, ος, ον [ῐ] qui voltige sur les fleurs, Antiph. (Ath. 643e).
Étym. ἄνθος, ποτάομαι.