ἀντικόντωσις

ἀντικοπή

ἀντικοπτικός
ἀντικοπή, ῆς (ἡ) action de repousser violemment, d’où :
1 résistance, Plut. M. 77a, etc. ||
2 choc, collision, Str. 222, etc.
Étym. ἀντικόπτω.