ἀντικτόνος

ἀντικτυπέω-ῶ

ἀντίκτυπος
ἀντικτυπέω-ῶ (ao. 2 ἀντέκτυπον) [ῠ] retentir de, renvoyer le bruit de, dat. Anth. 14, 10 ; A. Pl. 4, 221.
Étym. ἀντίκτυπος.