ἀντίλογος

ἀντιλοιδορέω-ῶ

Ἀντίλοχος
ἀντι·λοιδορέω-ῶ, injurier à son tour, Plut. M. 88e ; NT. 1 Petr. 2, 22 ||
Moy. m. sign. Luc. Conv. 40.