ἀπαιδευτότροπος

ἀπαιδεύτως

ἀπαιδία
ἀπαιδεύτως, adv.
1 sans éducation, grossièrement, Eur. Ion 247 ; Plat. Rsp. 559d ; Eschn. 87 fin, etc. ||
2 dans l’ignorance de, gén. Philstr. 273.