ἀπάλαιστος

ἀπάλαιστρος

ἀπαλαλκεῖν
ἀ·πάλαιστρος, ος, ον :
1 non exercé à la palestre, Cic. Brut. 68 ||
2 non conforme aux règles de la palestre, Anth. 5, 214.
Étym. ἀ, παλαίστρα.