ἀπαναισιμόω-ῶ

ἀπαναισχυντέω-ῶ

ἀπαναλίσκω
ἀπ·αναισχυντέω-ῶ, rejeter toute pudeur, Dém. 850, 17 ; ἀπ. ὡς, Plat. Ap. 31c, avoir l’impudence de soutenir que.