ἀπαρασημείωτος

ἀπαρασκευασία

ἀπαρασκεύαστος
ἀπαρασκευασία, ας, ion. -ίη, ης (ἡ) insuffisance de préparation ou de préparatifs, Hpc. 395, 8.
Étym. v. le suiv.