ἀπαράσσω
ἀπαρασχημάτιστοςἀπ·αράσσω, att.
-αράττω (f.
ἀπαράξω, ao.
ἀπήραξα, pf.
inus.) arracher violemment, chasser, rejeter, avec ἀπό et le gén. Hdt. 8, 90 ; χαμᾶζε.
Il. 14, 497,
jeter violemment à terre ||
E Ao. épq. et ion. ἀπάραξα,
Il. 16, 116 ;
part. ao. pass. ἀπαραχθείς, DH. 8, 85 ; inf. pf.
pass. ἀπηράχθαι, DH. 1, 48.